28. Not: entri oktyabrın 1-i gecə yazılıb

Sabun yaladım.

Özü də uşaq vaxtı da yox ala. illər öncə də yox. Elə bu gün gecə.

Bilmirəm nə oldu mənə aq. Normalda belə şeylər eləmirəm. Bircə bildiyim odur ki həmişə sabunları çox sevmişəm. Ümumiyyətlə təmizlik maddələrini çox sevirəm. Əlimi gündə saya bilmədiyim qədər yuyuram. Bircə saydığım şey əlimi suya salanda 3 dəfə sabunla yuyub yaxaladığımdı. Əlimi yumaqdan çox etdiyim nəsə bir şey yoxdu. Hər dəfə marketlərə girəndə heç sabun zad alası olmasam da illah ki təmizlik maddələrinin olduğu bölümdən keçirəm ki o iyi dibinə kimi hiss eləyim. Bilmirəm başqa insanlar da belədir ya yox. Həmişə sabunları da paketindən açanda iyi məni xoşbəxt hiss etdirir. Həddən artıq xoşbəxt.

Dünən gecə isə nəsə qəribə hiss eləyirdim. Həmişə ağlımdan sabun yemək keçib amma təbii ki normal və məntiqli insan olaraq bunun ciddi zərərlər verəcəyini bildiyimdən heç vaxt, heç uşaq vaxtı belə sabuna bədən təmizləmək xarici toxunmamışdım. Sabun qabında sabun tamam bitmişdi deyə yeni sabun açdım. Yenə həmişəki kimi bir neçə dəfə dərindən iyləyib özümü xoşbəxt və hüzurlu hiss etdim. Bir az sabuna baxdım belə. içimdən kaş sabunlar yeməli olsa idi deyə keçirdim. Sonra pəncərədəki əksimə baxdım. içimdə çox xiyarskoy hiss keçdi. Bu hiss hər içimdən keçəndə çox peşman olacağım və özümü sorğulayacağım işlər görürəm. iç səsim dedi ki sabunun dadına baxmamısansa necə bilirsən ki dadı pisdir? Mən də iç səsimə cavab olaraq dedim ki bir az common sense işlət aq təbii ki o qədər kimyəvi maddədən sonra dadı iyrənc olar. Təbii ki sabun yemək üçün yaradılmayıb. iç səsim isə cavab olaraq dedi ki hardan bilirsən? Elə o an dayandım. Uzun bir müddət əlimdəki quru, suya hələ toxunmamış sabuna baxdım. Bir iyirmi saniyə olar ki sabunla baxışdıq. Sonra dilimi çıxarıb gözlərimi bağladım. Artıq iç səsim bədənimi ələ keçirmişdi. Dibdən başa kimi sabunu yaladım. Gözümü açdım çünki dadı çatmamışdı mənə. Dadını hiss eləməmişdim yoxsa dadı belə idi? Sonra götürdüm ikinci dəfə yaladım. Dadı acıfason idi. Yenə çatmamışdı. Amma beynimə çatmamışdı ki bu yemək olmadığı üçün nə qədər yalasan da dadı eyni səviyyədə acı olacaq. iki dəfə, üç dəfə, dördüncü dəfə yalayanda dayandım. Dadı çox iyrənc imiş. O qədər iyrənc idi ki titrəyirdim və gözümdən yaş gəlirdi. Getdim ağzımı krantın altına soxdum və başladım dilimi yumağa. Dadı çox iyrənc və qalıcı idi. Əlimi zadı da yuduqdan sonra oturdum stulda. Əllərim başımda. Çox pis xəyal qırıqlığı hissi keçirdim və həyatımda ilk dəfə peşmanlıq hissini keçirdim. Oturub niyə belə yaşadığımı düşündüm. "niyə sabun yaladım? Ala 20 yaşın var e sənin. Sənin yaşında anan səni doğmuşdu. işin gücün yoxdu sənin? Sən hələ özünü ağıllı sayırsan? Get özünü as bundan sonra bir zəhmət." kimi səslər beynimi ələ keçirmişdi. Üzümdə artıq gülüş yox idi. Oturub peşmanlıq hissi ilə düz yerə baxırdım. Artıq o sabun yalamazdan öncəki hiss elədiyim həyəcan hissi də yox idi. Özümü oboy yeyən uşaqlar kimi hiss edirdim. Halbuki uşaq vaxtı evimizdə oboy yox idi. Divar boyalı idi amma divar yalayırdım aq. Boyanın dadı daha yaxşı idi nəinki sabun. Nə isə aq. Jujutsu kaisen'in bitməyi məni böyük boşluğa salıb 5-6 gündür onsuz da.